Pani Hanna poleca

Dziś chciałabym Wam polecić kilka książek wydanych w serii „Projekt Szekspir”. Są to książki inspirowane dziełami Szekspira. Zostały napisane przez utalentowanych pisarzy. Akcja rozgrywa się w czasach współczesnych.

1. „Burza. Czarci pomiot” – Margaret Atwood

Głównym bohaterem powieści jest awangardowy reżyser, który na skutek intryg swojego współpracownika traci posadę dyrektora artystycznego ważnego festiwalu. Mężczyzna znajduje się w bardzo trudnym okresie życia. Niedawno stracił żonę. Córka Miranda zmarła w wyniku choroby.

Utrata ważnego stanowiska na festiwalu i jednocześnie odebranie Feliksowi możliwości wystawienia „Burzy” jest dla niego bolesnym ciosem. Załamany i zniechęcony bohater ucieka od świata znajdując azyl w małej chatce. Zmienia swą tożsamość i podejmuje pracę nauczyciela w zakładzie karnym, gdzie prowadzi z więźniami zajęcia teatralne.

„Czarci pomiot” to niezwykła historia o człowieku zagubionym, pogrążonym w poczuciu winy, a jednocześnie cały czas pragnącym zemsty. Margaret Atwood po mistrzowsku przedstawiła Szekspira. Ja jestem zachwycona. Przeżyłam „burzę”, po której następuje tęcza.

2. „Otello. Ten nowy” – Tracy Chevalier

Tym razem przenosimy się w lata siedemdziesiąte XX wieku, do jednej ze szkół podstawowych w Waszyngtonie. Główny bohater powieści, jedenastoletni Osei, pod koniec roku szkolnego zmienia placówkę edukacyjną. Trafia do nowej szkoły. Obserwujemy jego pierwszy dzień nauki w nowym miejscu.

Osei jest czarnoskóry, co przykuwa uwagę „białego” otoczenia. Przyzwyczajony do ciągłych zmian i drwin Osei szybko postanawia zaprzyjaźnić się z wzorową uczennicą Dee. Konsekwencją tej decyzji jest konflikt z wieloma osobami. Autorka powieści świetnie gra emocjami, analizuje odmienności, pokazuje destrukcyjną siłę zazdrości i frustracji.

Tracy Chevalier rzetelnie kreuje swoich bohaterów. Świetnie pokazuje ich rozterki i opisuje proces dojrzewania decyzji pod wpływem kiełkujących w nich negatywnych uczuć a także w wyniku rozmaitych intryg. Książka trzyma w napięciu do ostatniej strony.

3. „Zimowa opowieść. Przepaść czasu” – Jeanette Winterson

Leo, porywczy właściciel dobrze prosperującej firmy „Sycylia”, przechodzi kryzys małżeński. Jego żona MiMi spodziewa się drugiego dziecka, którego on nie chciał. Bohater spala się pod wpływem miotających nim uczuć gniewu i obsesji. Cały czas denerwuje go bliskość żony z jego najlepszym przyjacielem Ksenem.
Gniew narasta i w pewnym momencie wybucha z tak wielką siłą, że zmiata wszystko, co napotka na swojej drodze, a najbardziej rani najbliższe osoby.

„Przepaść czasu” to niezwykła książka. J. Winterson z dużym znawstwem opisuje rodzinne konflikty i skomplikowane związki międzyludzkie. Pięknie pisze o miłości, ale także o upadku. Wprowadza do powieści bardzo oryginalne pomysły i pokazuje trochę inne spojrzenie na mit, legendę i arcydzieło.

4. „Poskromienie złośnicy. Dziewczyna jak ocet.” – Anne Tyler

Główną bohaterką tej książki jest Kate Battista, trzydziestoletnia singielka, która – podobnie jak szekspirowski pierwowzór – nie należy do tych „delikatnych” kobiet. Pracuje w przedszkolu mimo, że niezbyt lubi dzieci. Ubiera się w ciemne stroje. Ma swoje przyzwyczajenia, takie jak praca w ogrodzie, gotowanie i pilnowanie młodszej siostry.

Pewnego dnia ojciec Kate, doktor Battista, zapoznaje ją ze swoim asystentem, Piotrem Szczerbakowem. Początkowo ten dziwny Rosjanin nie przypada Kate do gustu. Z czasem dziewczyna ulega jego urokowi. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że cała ta znajomość to nic innego tylko zaplanowana intryga jej tatusia. W ten sposób ojciec chce zatrzymać asystenta, któremu grozi deportacja.

A. Tyler znakomicie nakreśliła obraz kobiety, która pod maską złośliwej, bezczelnej osoby, kryje swoje prawdziwe uczucia i marzenia.

Relaks gwarantowany.