Wiolonczela moją przyjaciółką

905

Przeglądasz starą wersję tego wpisu, od 16 marca 2018 o 13:36:29. Tutaj możesz porównać różnice pomiędzy tą wersją a wersją obecna wersja.

– Popatrzcie na jej długą nóżkę i smukłą szyję – powiedziała z czułością Pani Olena, spoglądając na swoją towarzyszkę – Uwielbiam w niej to, że ma bardzo ciepły głos, podobny do kobiecego – dodała. Obydwie ,,panie” odwiedziły w piątkowy poranek 16 marca 2018r. filię w Józefosławiu, aby wspólnie opowiedzieć uczniom ze Szkoły Podstawowej nr 1 w Julianowie o kompozytorze Antoninie Dvoraku. – Wiolonczela jest moją przyjaciółką – uśmiechnęła się Pani Olena – Choć to smyczek śpiewa! Posłuchajcie…

W przeciągu tej muzycznej godziny, wysłuchaliśmy zatem wesołej humoreski, znajomej melodii ,,Dla Elizy” i tych mniej znanych nut, inspirowanych podróżami Antonina Dvoraka oraz jego umiłowania dla dźwięków natury. Dowiedzieliśmy się gdzie leży rodzinna Praga muzyka, jak to się stało, że usłyszał o nim świat oraz jaka jest różnica między kompozytorem a dyrygentem. Na zakończenie, tej niespiesznie snutej smyczkiem podróży, zamknęliśmy oczy, dając szansę wyobraźni, aby zaprowadziła nas razem z brzmieniem wiolonczeli ku wyczekiwanej wiośnie! W końcu nieprzypadkowo dzisiejsze spotkanie nosiło tytuł ,,Wiosna z Antoninem Dvorakiem”!

Aktualizacje wpisu:
Zmiany:

Nie ma różnic pomiędzy tą wersją a wersją 16 marca 2018 o 13:36:29 i wersją aktualną. (Być może zostały jedynie zmienione wewnętrzne oznaczenia wpisu w systemie.)